ماه رمضان است و نخ نشان وسط صفحه های قرآن خیلی زود جلو می ره، الان تقریبا به یک چهارم رسیده، چقدر روزها تند و پشت سر هم می گذرند. انقدر شلوغ و پلوغ که گاهی حتی فرصت یک احوالپرسی ساده از مادرم رو هم پیدا نمی کنم.
امروز یک پیغامی راجع به این ویروس جدید خوندم که از قول یک پزشک متبحر نوشته شده بود: " این ویروس به شدت باهوشه، تا به حال چندین جهش پیدا کرده و دائم خودش رو تغییر می ده"
تغییر، کلمه ای که باید روش کمی متوقف شوم، تحلیلش کرده و هضمش کنم. احساس می کنم که این واژه باید در زندگیم یک جایگاه خاصی پیدا کنه. کل زندگی را برای حفظ موقعیت موجود، سپری کرده ام. شاید رضایت و شاید هم قناعت باعث شده که این رویه را پیش بگیرم، قناعت و رضایت در جای خودشان محترم، اما جدا" به یک تغییر خوب نیاز دارم. آنچه باهوش ها انجام می دهند، تغییر به سوی تکامل. این تغییر می تواند از ساده ترین چیزها شروع بشه، شروع یک کار جذاب یا حتی از یک کمد آشپزخانه.
🤩 یادم نبود که همسر جان شب عید چه فکر خوبی کرد و چند تا بانکه ی رنگارنگ گلس لاک به خانه آورد. من و بچه ها هم با شور و شوق صفایی به کمد ادویه های آشپزخونه دادیم. همین یک تغییر کوچولو چه حس خوبی داشت😍. هر بار در کابینت رو باز می کنم یه قلقلک کوچولو ته دلم، شادم می کنه. حالا وقت تغییرات دیگه ایه! اولیش رو امروز صبح شروع کردم. 🤗 نمی دونم چرا فکر می کنم اگه لو بره ممکنه شکست بخورم😅😁،
و حالا یک سوال اساسی دارم، اگر من هم هوشمند هستم، چه تغییراتی می توانم در خودم و اطرافم انجام بدم؟ بزرگ و کوچکش مهم نیست، مهم اینه که من رو برسونه به جایی که می خوام. دیگه وقتشه، روزها تند و تند می گذرن.
